فلوراید عنصری است که به طور طبیعی در آب، خاک و هوا یافت می شود. زمانی که فلوراید بصورت خوراکی و به میزان مناسب مصرف شود، دندان را مقاوم کرده، از پوسیدگی پیشگیری خواهد شد.
اگر فلوراید در آب آشامیدنی شهر به میزان مناسب موجود باشد، پوسیدگی های دندان را تا حدود 60 درصد کاهش می دهد. روش دیگر دریافت فلوراید، استفاده از خمیر دندان ها، دهان شویه ها و ژلهای حاوی فلوراید است.
هر دو روش کاربرد فلوراید، یعنی سیستمیک (فلوراید موجود در مواد غذایی و آب آشامیدنی) و موضعی (فلورایدی که بر روی دندان ها گذاشته می شود)، در مقاوم کردن دندانها و پیشگیری مؤثر شناخته شده اند.
درصورت کمبود فلوراید در آب آشامیدنی دندانپزشک ممکن است آ نرا بصورت قرص یا شربت (روزانه) توصیه کند
فلوراید به طرق مختلف می تواند در اختیار دندان قرار گیرد:
- آب آشامیدنی
- مصرف مواد غذایی مانند چای و غذاهای دریایی
- قرصها و شربتهای حاوی فلوراید
دهان شویه، خمیر، ژل (استفاده در خانه بصورت روزانه) - ژل های موضعی که توسط دندانپزشک بر روی دندانها گذاشته می شود
- دهان شویه هایی که در مدرسه بصورت هفتگی توصیه می شود
استفاده از خمیردندان های فلورایددار در کودکان بالای 2 سال آنهم به میزان کم (به اندازه نخود) و کاربرد دهان شویه های حاوی فلوراید فقط در کودکان بالای 6 سال پیشنهاد می گردد.
توجه نمایید که کودکان از بلعیدن خمیردندان و دهان شویه های حاوی فلوراید جداً پرهیز کنند، بنابراین در اینگونه موارد نظارت والدین ضروری است. زمانیکه فلوراید بیش از حد لازم مصرف شود، عوارض متعددی را در پی خواهد داشت. ایجاد بیماری دندانی بنام فلوئوروزیس دندانی یا مینای لکه دار، مشکلات استخوانی، مسمومیتهای حاد و … از آن جمله است.
