یکی از شکلهای رایج پوسیدگی دندانهای شیری که در بسیاری از کودکان دیده می شود، تحت عنوان “پوسیدگی های شیشه شیر” (Nursing bottle syndrom) می باشد.

اغلب، پوسیدگی های دندانهای قدامی فک بالا به میزانهای متفاوت، نظر والدین را به این مشکل معطوف می سازد که سبب می شود کودک را نزد دندانپزشک بیاورند.

فرمول رایج پوسیدگی های شیشه شیر، در نهایت شامل پوسیدگی کلیه دندانهای شیری بجز دندانهای ثنایای فک پایین می باشد، این پوسیدگی ها ابتدا در طوق دندانها به چشم می خورد و در نهایت، گسترش یافته، می تواند سبب درگیری عصب دندان و حتی آبسه های دندانی گردد.

علت ایجاد پوسیدگی شیشه شیر تجمع و رسوب موادی مانند شیر، آب میوه یا سایر مواد غذایی قندی، به هنگام خواب بر روی دندانهاست. بدین ترتیب، باکتریها از این مواد قندی تولید اسید می کنند که در نتیجه دندان را مورد حمله قرار داده، پس از چند حمله نهایتاً سبب تخریب نسج دندان می گردند. این وضعیت بخصوص در کودکان شیرخواری که در تمام طول شب از هر یک از مواد فوق استفاده می کنند، دیده می شود.

بنابراین نه تنها نوع مواد غذایی داخل شیشه شیر، بلکه تواتر و طول مدت کاربرد آن سهم بسزایی در ایجاد پوسیدگی های شیشه شیر دارند. نکته بسیار مهم این است: کودکانی که در طول شب دلبخواه از سینه مادر شیر می خورند به این سندرم مبتلا می شوند.

باید متذکر شد که درصورت شرایط نامناسب، دندانها به محض رویش می توانند دچار پوسیدگی شوند. بنابراین توجه به نکات زیر از اهمیت خاصی برخوردار است:

  • پس از هر بار تغذیه کودک شیرخوار، با یک گاز تمیز مرطوب لثه های وی را پاک کنید و با رویش اولین دندان، از یک مسواک کوچک نرم و مرطوب بدون خمیردندان، استفاده کنید.
  • هیچگاه بهنگام خواب به کودک شیر، آب میوه یا سایر مایعات قندی ندهید.
  • در طول شب بهتر است، مادران اجازه ندهند هر زمان که کودک خواست از سینه آنها شیر بنوشد.
  • جهت کنترل سلامت دهان و دندانهای کودک، از سن 12-6 ماهگی و سپس هر شش ماه یکبار با دندانپزشک کودکان مشورت نمایید.